OVER MIJ

 Hierboven zie je mij in mijn wereld: fietser, ITP-lijder, vader van Barbara (44), Jeroen (36), Galeyn (25) en Wies (22), leraar Natuurkunde in ruste, onderzoeker van jongeren en hun moderne media en - vooral - boekenlezer.

LERAAR WORDEN

Lang geleden ben ik bij toeval leraar Natuurkunde geworden. Aan het eind van mijn studie zocht ik journalistiek werk. Het enige wat ik kon was stukjes schrijven, zo dacht ik toen. Terwijl ik daar naar zocht kwam er een telefoontje van het Mendel College uit Haarlem. Op een vrijdagmiddag in 1980 , vlak voor ik met de trein naar Brussel zou gaan: of ik de volgende maandag wilde invallen voor een leraar die zijn enkelbanden gescheurd had. Voor ik het wist zei ik "ja" en was  ik leraar. Zo toevallig verlopen levens, het  mijne in elk geval. Ik ben nooit journalist geworden maar heb wel altijd veel geschreven.

        Na 5 jaar aan universiteiten te hebben gewerkt ben ik nu 41 jaar natuurkunde leraar, met plezier. Mijn achtergrond als wetenschapsfilosoof en -historicus heeft van mij een schrijvende & orerende leraar gemaakt. Ik ben iemand geworden die  graag voordrachten houdt en die zijn projecten en lessen uitwerkt in boekjes en presentaties.

      In mijn beginjaren heb ik met Jan Mooij van het Mendel College in Haarlem aan onze onderbouw methode Natuurkunde gewerkt. Wij begonnen daarmee in 1984, de methode wordt nog altijd in Haarlem gebruikt. Op het JPT gebruikt men bij de TTO-lessen de Engelse vertaling van het toenmalige materiaal. Wij lieten leerlingen elke les proefjes doen en leerden de leerlingen Natuurkunde door vragen over die proeven te stellen. In dezelfde tijd schreef ik met Hans van Dijk het boekje Kompjoeteren!, waarin we leerlingen leerden werken met computers. Van 1980 tot en met 1996 heb ik uit dat boekje Informatica lessen in de derde klas gegeven. Dat doe ik nu niet meer. Informatica is een gewoon vak geworden en ik doe nu vooral reflectieve dingen over ICT met leerlingen (de Apencultuur).

     De laatste jaren heb ik een groot aantal  NLT-projecten gemaakt en heb ik de hele bovenbouw Natuurkunde op PPT-presentaties gezet. Ik gaf les met Lesbrieven en PPT's en gebruikte nauwelijks nog een boek. Die benadering heb ik Effective Teaching genoemd. Ik praat er graag over, al dan niet in de vorm van een lezing.

CATFISHING IN MIJN FAMILIE: EEN VERHAAL

Moderne leerlingen weten donders goed hoe ze met digitale media belazerd kunnen worden. Ze vertellen graag verhalen over catfishing, over mensen die zich op het net als een ander voordoen en wat er dan zoal gebeuren kan. Ik heb ook zo'n verhaal, een vrolijk verhaal!

      Jarenlang wilde ik niet meedoen met sociale media. "Ik ben meer van de asociale media!", placht ik te zeggen om leerlingen die er over begonnen op afstand te houden. En toen ben ik vreselijk te pakken genomen door Galeyn en Wies, mijn jongste twee  . . . ..

      Zij openden ooit een HYVES pagina als mij, als hun vader. Die pagina begon met de rose foto van vader Bram in zijn stoel hierboven. Onder de foto stond de tekst "Ik heb jeuk!", verwijzend naar de handen die op mijn schoot rustten. Zich voordoend als vader Bram hebben Wies en Galeyn 'n maand of wat bizarre teksten de wereld in gestuurd. Ze hebben enorm hun best gedaan om echte Bram-Tenhaeff-teksten te versturen en slaagden in die opzet: niemand ontmaskerde ze! Zelfs hun oudere zus en broer hadden het niet door, die dachten met mij dingen uit te wisselen, maar ze communiceerden met hun jongere broer of zus.

    Ik kreeg complimenten van tal van mensen. "Goh, wat goed dat jij ook op HYVES zit!" Ik begreep niks van die opmerkingen en besteedde er geen aandacht aan. Na een maand met veel gegiechel hielden Wies en Galeyn er tevreden mee op: ze biechtten iedereen in hun omgeving op hoe men belazerd was en dat het nu wel leuk was geweest.